Sjømannssmeden
Magnus Revheim har berre vore smed i eit halvt år, men bedrifta hans er allereie i ferd med å vekse ut av heimesmia.
Tekst og foto: Irene R. Mjelde
Etter kilometervis på snirklande, smale og endå smalare Osterøy-vegar, stig mørk, grå røyk opp mellom tretoppane og lovar ein ende på køyreturen. Me er framme på Klyvikje gard, der familien sin eldste son, Magnus Revheim, har starta opp bedrifta si, Klyvikje Smed, i eit av dei mange småhusa på garden.
– Eg har opparbeida meg eit lite produktutval innan bruksgjenstandar, interiør og dekor. Per i dag består det av handsmidde veggkrokar, serveringsbrett, nøkkelringar forma som eit hjarte, samt ulike dekorgjenstandar.
Det siste tilskotet til produktutvalet er ei intrikat smijernsrose. Kronblada er forma, eitt etter eitt – sirleg, nøyaktig og med utrøtteleg tolmodigheit. Magnus har bøygd det glødande jernet i bogar, og kreert eit verk som berre er mein til å pryde.
– Det er utruleg kjekt å kunne kreere ting som synest umogleg å få til, seier den sindige gründeren smilande.
GRÜNDER: Magnus Revheim
DET HAR GÅTT eit års tid sidan attenåringen fatta interesse for det gamle smieutstyret som far hans hadde ståande. Faren sette han inn i korleis verktøyet fungerte, og ungguten blei raskt biten av smibasillen.
– Far min arbeider som lærar i Teknikk og industriell produksjon (TIP). Han brukar like gjerne kunnskapen sin på fritida, og opp gjennom oppveksten hang eg stadig over skuldra hans når han dreiv med eit av dei mange kreative eller tekniske prosjekta sine her på garden.
– Korleis fekk du ideen om å starte di eiga bedrift?
– Då det begynte å hope seg opp eit lite lager av handsmidde produkt her heime, tok eg kontakt med ein liten, lokal interiørbutikk. Dei takka ja til å selje produkta mine hos seg, noko som inspirerte meg til å kontakte fleire moglege salsstader. No leverer eg varene mine til sju butikkar, kafear og kunstutstillingar rundt om på Vestlandet. Sist vinter, då grensa for kor mykje eg kunne tene utan å ha eige firma nærma seg, registrerte eg bedrifta, Klyvikje Smed, i Brønnøysundregistrene.
HAN MÅ snakke høgt. Kompressoren som sørgjer for eit ekstra luftdrag til omnen i smia durar ustanseleg, men bråket ser ikkje ut til å ha negativ innverknad på Magnus sin konsentrasjon. Med vante rørsler og stø venstrehand vender han på tanga som heldt tak rundt emnet som skal bli endå ein av dei populære smijernskrokane. Så løftar han det raudglødande jernet ut frå omnen, legg det på ambolten, og slår på det med hammaren så gnistane sprutar.
Magnus er stolt av å kunne utføre det tradisjonsrike handverket, og no vil han gjerne innlemme fleire i lidenskapen sin. Nyleg annonserte han eit kurstilbod der deltakarane sjølv skal få lære seg det gamle kunsthandverket.
– Både smedyrket og historia rundt det, fascinerer meg stort. Å kunne få dele det med andre blir heilt topp.
DEN STØRSTE utfordringa med å vere bedriftseigar, meiner Magnus har vore å gjere tilbodet og produkta sine kjente. Han innsåg at han trengte meir kunnskap om marknadsføring, og kontakta Etablerersenteret.
– Etter å ha kursa meg hos dei, og fått individuell vegleiing av dei hjelpsame og imøtekommande rådgjevarane deira, har eg fått mykje større innsikt i kva eg bør fokusere på med tanke på marknadsføring. No annonserer eg nettbutikken min på sosiale medium, som til dømes Instagram og Facebook. Det går sakte, men sikkert framover, og kundane dukkar opp frå både her og der.
Tilbakemeldingane han får frå fornøgde kjøparar er mange.
– Eg får stadig høyre at det eg driv med er kjekt og unikt. Då eg nyleg selde produkta mine på sommarmarknaden her på Osterøy, var det ein kar som kom bort til meg og sa at han hadde ei gammal, fullutstyrt smie eg kunne få låne, heilt gratis. Neste søndag skal eg bruke ho for første gong, og det blir nok der eg kjem til å opphalde meg dei fleste ledige dagane framover. Eg møter velvilje kvar eg enn snur meg. Folk seier dei syns det er stas at eg driv med dette.
DRAUMEN er at bedrifta skal vekse, at han finn plass for Klyvikje Smed i eit større industribygg, og at han skal kunne tilsette fleire smifrelste sjeler. Om det blir slik, og om det blir mogleg å livnære seg som smed i framtida, vil tida vise. Magnus har uansett fleire yrkesbein å stå på. I tillegg til at han blir leigd inn som industriell smed til andre lokale bedrifter, arbeider han som matroslærling på ferja som jamt og trutt patruljerer mot fastlandet, frå den siste aktive ferjekaien på dette som er Noregs største innanlandsøy.
– Kva er du mest fornøgd med i forhold til firmaet ditt?
– At det er liten konkurranse i dette yrket her til lands. Så langt eg har funne ut er det berre eg i heile bransjen som lagar handsmidde interiørgjenstandar. På laurdag skal eg ha med meg to serveringsbrett på jobb på ferja, så plukkar kjøparen dei opp der. Tinga eg lagar er unike og ikkje mogleg å få tak i andre stader.
IDYLL: Både smeden Magnus Revheim og katten hans Maja trivst i heimlege, landlege omgjevnader.
SMEDEN seier seg ferdig med arbeidet for ei stund. Han slår av kompressoren og slepper til den salige stillheita som berre openberrar seg etter vedvarande, påtrengande motordur. I fråvær av larmen, opnar det landlege lydbildet seg igjen. Fuglesongen, og ein tidsvill hane som tar seg ut i hønsegarden, får igjen sleppe til i øyrene våre.
– Kva er drivkrafta di, Magnus?
– Tja, det veit eg ikkje. Det er vel berre det at eg har ei særs sterk interesse for dette.
– Kva er det kjekkaste med å drive eiga bedrift, då?
– Neeei, det er vel å kunne skrive det på CV-en, og å kunne føre det opp som stillingstittel på profilen min på sosiale medium; dagleg leiar, eller «manager».
– Eg trur oppskrifta mi har vore grei, eg, svarar den unge gründeren på spørsmålet om det er noko han helst ville gjort annleis, om han kunne ha starta firmaet sitt på nytt.
– Eg har gjort alt på den beste måten ut frå den kunnskapen eg har hatt. Seinare, når eg har meir erfaring med firmadrift, dukkar det kanskje opp tankar om betre måtar. Men slik vil det jo alltid vere, for ein utviklar seg og lærer heile tida.
RÅDA driftaren av Klyvikje Smed vil gje andre potensielle firmaeigarar er desse:
– Om du går og rugar på ein bedriftside, ikkje berre tenk på det – start!
– Vit at ting tar mykje lenger tid enn det du først har trudd.
– Ikkje gje opp! Resultata kjem etter kvart.
Sjekk ut hjemmesiden her: